BE MY FOLLOWERS ! :))

Monday, January 3, 2011

Cry, cry and cry.

Ye, dorang datang serentak. Terima kasih. Semenjak 1 2 minggu ni, ia memang betul betul hari aku. Hari pembalasan dunia kat aku, Terima kasih. Aku terpaksa terima semue ni, walaupun aku takboleh nak tahan, takdpt nak hadap, tp nak buat macam mane, dh bende ni kene kat aku, aku takboleh nak buat ape selain terima kenyataan. Okay then. Aku tulis bende ni TAK MINTAK belas kasihan korang pun, tu pun kalau korang KASIHAN kan. Gelak lagi ade, aku tahu lah. Korang lagi suke aku macam ni. *balik ke cerita asal. Aku tulis ni sebab aku dah taktahu nak luah kat sape. Aku tension, yg teramat sangat. BLOG ni jelah yang jadi tempat menulis SETIA aku. Thanks blog.

Hm, semue nak suruh aku paham perasaan korang je kan. Tapi korang, ade paham perasan aku? Pernah tanye macam mane rasa hati aku? Sakit ke, derita ke, sedih ke, takde sape tahu kan, and takde sape jugak nak ambik tahu kan. Aku ni sape doh kat korang? Hina sangat ke aku depan mata korang? Aku ni sekolah lagi, tolong lah ambik berat sikit pasal aku. Aku tak mintak banyak doh, sikit je. Pasal sekolah, pasal makan minum aku, memang korang dah tak ambik tahu lagi semenjak ni. Sumpah aku rasa aku ni bukan lagi sebahagian dari hidup korang. Aku dah jauh sangat dalam kehidupan korang kan. Besar sangat kot salah aku kat korang. Dari dulu lagi, before pindah sini lagi, aku tahu korang sabr. And mayb now korang dah takdpt nak tahan kan. Aku paham, and aku kene hadapi semue bende ni. Sebab aku tahu aku memang banyak buat salah kat korang kan. Thankss bagi aku pengajaran.

Aku bukan terbaik untuk korang, wahai SAHABAT. Aku ni teruk, teruk sangat. Aku bukan seorang sahabat yang baik. Aku tahu tu. Korang pun mesti sama macam orang yang aku cite kan kat atas tu kan, mesti korang sabar je dengan perangai aku. Aku kan SELFISH. Aku takpernh nak pk perasaan korang kan. Tapi, korang pernah pk perasaan aku tak? Korang pun sama, sebijik macam orang yg aku cerita kan kat atas tu. Korang pun takpernah nak ambik tahu sangat pasal aku. Memang korang ambik berat, and aku appreciate semue tu. Tapi aku rasa korang dah anggap aku ni menyusahkan korang je. Serious, and sometimes aku rasa korang dah MUAK nak dengar cite aku. Yelah, asyik cite yang same je, mane tak muak. Sorry lah, aku memang ANAK and KAWAN yang menyusahkan. Aku tahu and aku sedar semue tu. And thanks sangat sebab korang sanggup berkawan dengan budak yang BERMASALAH ni.

Kepada yang berkenaan, its okay kalau kau ras aku dah tak wujud dalam hidup kau, dalam dunia kau, dalam generasi kau. Aku tau aku memang SALAH. I admit it. And I regret. Tapi tolong lah, untuk tahun 2011 ni, jangan hukum aku sangat. Aku takboleh nak hidup dengan macam ni. Nanti study aku pun entah kemana. Aku pening pk semue ni. Memang luaran aku gembira, seronok, huhahuha semue, tapi hati aku, sakit, nanges, and sampai bile aku nk suruh hati aku macam tu? Aku nak SPM doh tahun ni, hati aku tak tenang. Pegi sekolah tak salam, cium tangan. Macam mane pembelajaran aku nak berkat. Hati aku, jiwa aku, dunia aku macam dah kene himpap dengan 1 BIG STONE, and aku takdpt nk bernafas dah. Memang teruk sangat ape yang aku rasa sekarang. And aku taktau sampai bile aku akan jadi macam ni.

Tapi, aku try untuk improve kan STUDY aku. Mane tahu dengan semue tu aku boleh banggakn MAK AYAH aku. InsyaAllah dorang akan bangga. Tu je yang aku mintak. And now, walau berat macam mane pun masalah yang kene kat aku ni, I'll try my best jugak untuk berjaya. Aku sayang masa depan aku, and aku nak buktikan kat semue yang pernah pandang rendah kat aku, pernah hina aku, yang seteruk mana pun aku, aku boleh berjaya.
I'LL PROVE IT !

No comments:

Post a Comment